BLOG VAN AMY
Hallo allemaal,
Tijd voor een nieuwe update na een paar weken verzuimd te hebben. Ik moet er maar gelijk bij zeggen dat jullie die ‘1 keer per week’ mogen vergeten, want dat was misschien toch iets te enthousiast. Maar het streven is er nog steeds. We gaan het zien aankomend jaar.
Afgelopen periode was een periode van vakantie, investeren in Ugandese vrienden en ‘zendings contacten’, terug reizen naar Nederland, in- en uitpakken en starten op de Bijbelschool Cornerstone in Beugen (Nederland).
Inmiddels is er alweer een week voorbij op Cornerstone en het gaat goed met me. Nadat ik vorige week vrijdag terugkwam vanuit Uganda, ben ik afgelopen maandag gelijk gestart op Cornerstone. Of eigenlijk dinsdagochtend. Afgelopen week was een week van veel informatie meetings en de eerste lessen: introductie in de hermeneutiek -> super interessant!
Ik woon hier intern en ga in uitzonderlijke gevallen naar huis als er bijv. een aantal afspraken zijn tijdens een weekend. Tijdens de vakanties ben ik wel thuis.
Ik zit op een internationale, Engels-sprekende school met diverse culturen bij elkaar. Studenten en personeel komen vanuit de hele wereld; Zwitserland, Duitsland, Ierland, Engeland, Wales, Kenia, Frankrijk, Nederland, Australië, Canada, Zuid-Korea, Taiwan, Italië, Brazilië, Amerika en misschien nog wel meer landen die ik vergeet. Super intercultureel dus, wat het wonen in een leefgemeenschap heel erg interessant en leerzaam maakt (denk ik)! Tot nu toe vind ik het dat in ieder geval wel. Het is ontzettend fijn om hier te zijn, om meer te leren van God, om beter te worden in Engels, om cultuurverschillen mee te maken en daarmee om te leren gaan, om bezig te zijn met de Missie van God voor deze wereld, om samen te leven met mensen die allemaal dezelfde passie hebben namelijk: A passion for God and the lost (een passie voor God en de verlorenen). Ik bedoel, wat is er nou beter dan deze combinaties? 😉 Ik voel me goed hier, ontzettend gemotiveerd, veilig en uitgedaagd en ik ben me ervan bewust dat het een zegen is om hier te kunnen studeren en om tijd voor zo’n traject apart te zetten. Dat is natuurlijk voor iedereen verschillend, maar zo ervaar ik het in ieder geval wel en daar ben ik dankbaar voor.
Het gebouw wat Cornerstone gebruikt, was vroeger een oude meisjes school wat gerund werd door nonnen. En wie weet heeft Cornerstone in de begin jaren daar de tijden rondom opstaan van afgekeken, want mijn wekker gaat elke ochtend om 6.30 uur! (:
Het ritme in Cornerstone is prettig, maar begint nogal vroeg. En er is ook geen mogelijkheid om te ontkomen aan deze tijd van opstaan, want om 7.15 tot 7.40 kunnen we ontbijten en daarna is het tijd voor de taken van 7.40 tot 8.10. Cornerstone heeft geen personeel die komt schoonmaken, omdat daar simpelweg de financiën niet voor zijn. Niemand krijgt hier salaris, alle personeelsleden hebben een eigen achterban en leven in het volste vertrouwen dat God zal voorzien. Voor de schoonmaak en het onderhoud helpt iedereen die er woont mee en verdelen we de taken. Voor aankomende 3 weken moet ik bijvoorbeeld ’s morgens de kant met de klaslokalen schoonmaken (elke dag varieert de taak) en ’s middags de keuken schoonmaken, afwas doen, etc. na de lunch (ook dat verschilt elke dag). Over 3 weken (2 weken vanaf nu) krijg ik weer een nieuw rooster met andere ‘duties’/taken om te doen.
Elke ochtend om 08.30 uur (behalve woensdag) starten we de ochtend met gebed in The Chapel, onze Kapel. Daar hebben we een korte meditatie en bidden we veel, bijvoorbeeld voor de zendingswerker die maandagavond bij ons langs komt of voor het voortbestaan van Cornerstone.
Daarna starten om 9.00 uur de lessen. Beste een volle ochtend dus, maar wel onwijs productief! En dat voelt best wel goed (:
Mijn kamer deel ik samen met een ander meisje uit Duitsland. We hebben ons eigen bureau, kast en bed. Helemaal prima!
Cornerstone is opgedeeld in continenten en ik slaap in Zuid-Amerika!
Ik ga proberen om te blijven bloggen door het jaar heen om jullie een beetje op de hoogte te houden van alles wat hier gebeurd. En voel je ook vooral heel erg welkom om een keer langs te komen!
Ps. De blog over Mijn Visie hebben jullie nog tegoed!
Wel is de douche/toilet ongeveer 1 vierkante meter groot, dus je kunt je voorstellen dat het in het begin nogal uitvinden was hoe ik bijvoorbeeld het beste kon gaan douchen, aangezien alles nat gaat worden als ik de douche aanzet, inclusief kleding en handdoek als ik die net op de verkeerde plek ophang. Inmiddels heb ik daar aardig handigheid in gekregen, al zeg ik het zelf.
Ook heb ik m’n eerste Overnight er alweer op zitten! Afgelopen vrijdag- op zaterdagnacht was er een Overnight van Watoto in de kerk in het centrum van Kampala. Tijdens zo’n Overnight blijf je de hele nacht wakker en is er worship, aanbidding, gebed, een preek, gezelligheid, etc. Daar geniet ik altijd onwijs van! Ik was samen met lokale vrienden, en rond half 3 besloten we dat het goed was geweest. Het was echter midden in de nacht dus kon ik moeilijk m’n gastgezin wakker bellen om te vragen of ze de poort open wilden doen. Daarom ben ik de rest van de nacht bij die lokale vrienden gebleven (5 personen verspreidt over 3 bedden). Gelukkig ken ik hen al van mijn eerste reis naar Uganda in 2015 en had ik weleens meer bij hen geslapen, dus dat was oke. Het enige ‘ding’ vind ik hun toilet. Dat is namelijk een vierkant gat, zonder licht, gedeeld met de hele buurt (lees: achterstandswijk), met een deur die 9 van de 10 keer niet op slot kan. Gelukkig weten mijn lokale vrienden ook dat ik het nogal een ‘ding’ vind en hebben we hartelijk om de hele situatie gelachen! Helemaal toen ik op het toilet ook nog gezelschap kreeg van een 10cm grote kakkerlak. Het Back to Basic plaatje was compleet!