Derrick en Amy in Uganda

‘Een Vreugdevolle bediening (zending) voor Speciale mensen (mensen met een beperking), gefundeerd in de Liefde Zelf.’

Dit is mijn hart, mijn Visie en mijn Missie samengevat in één zin! En eigenlijk zeg ik het nu verkeerd, want… het is ten diepste God’s hart! Zefanja 3:17+19. In de Bijbel leren we God kennen, en we lezen daar dat Zijn hart overstroomt van Vreugde en Liefde voor mensen met een beperking en voor mensen die verstoten worden. Hij kijkt naar ze om!

Afgelopen weken is God diep bezig geweest in m’n hart en Hij liet me dit meer en meer ontdekken, onder andere door de cursus van Joni&friends (Beyond Suffering) die ik nu volg. Heel waardevol!

Samen met International Teams heb ik daarna nagedacht over 4 zinnen die de leidraad gaan vormen voor m’n werk onder mensen met een beperking in Uganda:

1. De Speciale Vreugde die God voor speciale mensen heeft. (God)
2. De Speciale Vreugde en acceptatie die speciale mensen mogen vinden in zichzelf, door de relatie met God en Jezus’ volbrachte werk. (Ikzelf)
3. De Speciale Vreugde die speciale mensen mogen delen in hun omgeving. (Naasten)
4. De Speciale Vreugde die speciale mensen toevoegen in de wereldwijde Kerk als onderdeel van het Lichaam van Christus. (Wereld)

Lieve groet! Amy

Ons rekeningnummer is gewijzigd. We hadden eerst een rekeningnummer onder de diaconie van de Hervormde Gemeente Hardinxveld-Giessendam, maar nu hebben we een rekeningnummer onder de zendingsorganisatie iTeams. Dit is het nieuwe rekeningnummer:

Iteams

NL86 RABO 0356 0009 23

ovv IA-UA de Jong

‘Let’s go! Klaar om te gaan!’ was mijn antwoord op de vraag of ik klaar ben om voor langer-termijn te vertrekken naar Uganda.
God sprak en bevestigde op diverse manieren, onder andere door Spreuken 21:2-3.
‘Al zijn wegen zijn iemand recht in zijn eigen ogen, maar de HEERE toetst de harten.
Gerechtigheid en recht te doen is voor de HEERE verkieslijker dan een offer.’

De foto hierboven weerspiegelt voor mij helemaal de Visie en Missie die God in m’n hart gelegd heeft. Er zijn voor kinderen met een beperking in Uganda, en het ondersteunen van families en communities, door Jezus’ voorbeeld te volgen.
God weet wat er in m’n hart leeft, Hij toetst het, en Hij weet van mijn zoektocht om Zijn wil te doen en in afhankelijkheid met Hem te leven. Het is echt m’n verlangen om recht te doen, vanuit Hem, onder deze speciale kinderen en mensen in Uganda.

De foto hierboven is een foto uit 2015, mijn eerste keer in Uganda, daar waar het allemaal begon. En nu, bijna 4,5 jaar later, ben ik klaar om te gaan! 

Onzekerheid vanwege Covid-19
Covid-19 heeft nog steeds veel impact op de wereldsituatie. De grenzen van Uganda zitten op dit moment nog dicht, en we hebben geen idee wanneer die weer open gaan. Tot die tijd is het onzeker wanneer ik uitgezonden kan worden en zit ik ‘vast’ in Nederland. We hopen en bidden dat ik in April 2021 naar Uganda kan vertrekken!

Wat doe ik nu? Er zijn heel wat puntjes afgewerkt de laatste maanden. Zo fijn om deze positieve vooruitgang te zien!

• Plan ‘Amy in Uganda’ geschreven
• Positieve gesprekken met de kerk rondom uitzending
• De samenwerking met zendingsorganisatie iTeams NL aangegaan
• Rekeningnummer bij iTeams aangevraagd
• Een start met het fondswervingsplan gemaakt
• April 2021 vastgesteld als vertrekmaand naar Uganda
• Concrete werkplekken/projecten in Uganda vastgesteld

De voorbereidingen voor vertrek naar Uganda gaan intussen nog steeds door, want er is nog genoeg te doen (: Ze zeggen weleens dat ‘voorbereiden voor uitzending’ een parttime job is, en daar geef ik ze helemaal gelijk in. Het is best wat werk en het kost tijd, maar er gebeuren mooie dingen! Ik geniet van de gesprekken, van het zoeken en stappen zetten, van de samenwerking met het ThuisFrontTeam, van de betrokkenheid en zorg vanuit de gemeente, en van de aanmoedigingen en het meedenken van iTeams NL. Het is een bijzondere periode!

Ook volg ik diverse cursussen om mezelf meer toe te rusten en voor te bereiden: Hebreeuws, Koninklijk denken, Theologie over lijden (Beyond Suffering), Bijbelse fondsenwerving, Groeien in veranderd denken (Living Wisdom), en Werken met gehandicapten vanuit de kerk (Special Needs Ministry). Ontzettend interessant allemaal!

Daarnaast ben ik nog steeds aan het werk in de gehandicaptenzorg, en lever ik m’n bijdrage binnen het videoteam van onze kerk.

Ook ben ik dankbaar dat ik soms wat mag delen over Uganda, over God’s grote daden in mensenlevens. En het is bemoedigend om te ervaren dat mensen mee willen delen! Deelt u ook mee?

Veel van jullie weten het al, maar sommigen ook nog niet. Daarom tijd voor een bericht, want … Ik ben thuis! Al sinds 24 maart. En dat is heel wat eerder dan gepland, want ik zou 2 mei pas terug komen.

Covid-19 ontwikkelde zich snel en er verandere veel. Een vriendin vroeg me op 16 maart of het niet beter zou zijn als ik naar huis zou komen. De verwachting was dat het vliegverkeer compleet stil zou komen te liggen, wat zou betekenen dat ik ‘vast’ zou komen te zitten in Uganda, als ik niet besloot om snel terug naar Nederland te vertrekken. Na diverse gesprekken en gebed heb ik dus besloten om terug naar Nederland te keren, mede ook vanwege een zorgelijke situatie in onze familie. Woensdag 18 maart, boekte ik m’n ticket voor maandag 23 maart. Het werd nog wel even heel spannend of ik 23 maart wel zou kunnen vliegen, toen de president zaterdagavond afkondigde dat hij zondagavond de grenzen helemaal zou sluiten, wat dus zou betekenen dat de vlucht van maandag niet door zou gaan. Gelukkig heeft de Nederlandse ambassade er alles aan gedaan om die vlucht toch nog door te laten gaan, en dat is gelukt! Wat was ik blij toen ik zondagmiddag dat bericht van de ambassade ontving!
Die ochtend had ik een gebedsoproep gestuurd naar de gebedsapp. Ook hoorde ik dat die zondagochtend voor me is gebeden in beide kerken van mijn thuisgemeente. Hoe heerlijk is het om te weten dat er zoveel mensen biddend achter me staan! En God heeft verhoord, want diezelfde middag kreeg ik bericht dat de vlucht van maandag toch doorging – alle eer aan God!

Toch een stukje over financiën.
Dit is niet m’n favoriete onderdeel om over te schrijven, maar als ThuisFrontTeam hebben we toch besloten dat het misschien goed is dat jullie dit weten en je hier bewust van bent. Zoals jullie wellicht weten is het zo dat een ‘zendeling’ geen salaris krijgt, maar van giften leeft. Op dit moment is mijn achterban (mensen die maandelijks financieel willen mee delen) nog niet opgebouwd, wat betekent dat het soms wat krap is. Hier in Nederland werk ik soms, en dat is heel helpend om het benodigde levensonderhoud bij elkaar te krijgen. Maar ook dit gaat natuurlijk veranderen als ik dv naar Uganda hoop te vertrekken.
Waar ik met dit stukje heen wil, is u vertellen dat we niet begroot hadden voor de onverwachte terugreis. Door de Corona uitbraak moest ik onverwachts mijn reis onderbreken, en een dure, maar noodzakelijke terugvlucht boeken. Om u een beeld te geven – dan praat ik over een bedrag van 785,33 euro. Dit is iets waar we niet op hadden gerekend en hierdoor is er een tekort ontstaan.
We vertrouwen op onze Vader dat Hij altijd voor ons zorgt, dat dit goed zal komen, dat Hij onze ‘menselijke’ zorgen zal wegnemen en dat Hij zal voorzien.

Na de reis naar Uganda afgelopen September ben ik me (weer) aan het voorbereiden voor langer-termijn zendingswerk in Uganda. Mijn volgende reis naar Uganda is weer geboekt, deze keer voor 3 maanden. Zo God het wil hoop ik 1 februari te vertrekken en 2 mei weer terug te komen. Deze reis zal een (laatste) voorbereidingsreis zijn voor het langer-termijn vertrek, vooral om ‘de puntjes op de i te zetten’. Ik hoop en bid dat ik daarna (eindelijk, echt) voor langer-termijn naar Uganda mag en kan vertrekken. Ik zeg het voorzichtig, want ‘de mens wikt, maar God beschikt’ (Spreuken 16:9). Tegelijkertijd wil ik leven in geloof en vertrouwen, en heeft God zoveel bemoedigingen en teksten gegeven afgelopen tijd, dat ik weet dat deze stap op dit moment de juiste stap is. Wat betreft ‘definitief voorbereiden voor langer termijn’ voelt het een beetje als volgt:
‘Dit is een sprong in het diepe
met mijn ogen open.
Een stap die me uitdaagt
om weer te geloven.
‘T is spannend, het is eng
maar sinds wanneer is dat een reden om iets niet te doen?’ – Mattijn Buwalda