Derrick en Amy in Uganda

23 november 2019 BLOG VAN AMY

(English below)

– DELEN VAN WAT IK HEB ONTVANGEN –

Ik heb veel tijd doorgebracht met vrienden/contacten van andere reizen. Het is prachtig om met deze mensen op te lopen en in relatie te leven. Ik heb het leven met hen gedeeld, ontzettend veel ‘basic’ vragen beantwoord, zoals ‘is God echt een liefdevolle Vader? Kan hij deze zonden vergeven? Wie is Hij eigenlijk?’. Ik had het gevoel dat ik heel veel DISCIPELSCHAP gedaan heb door er gewoon te ZIJN. Door te delen wat ik heb ontvangen en dagelijks nog steeds ontvang, namelijk ‘GODS VADERHART’, en de rijkdom en nieuwe inzichten in het leven in relatie met Hem.
Ook gaven Ugandese mensen aan dat ik nodig ben in Uganda, dat ik een antwoord op gebed zou kunnen zijn, die benoemen dat ik hen de waarheid laat zien en zeggen dat ik anders, open en eerlijk ben, dat Gods liefde door me heen stroomt en dat God krachtig werkt door me heen door er GEWOON TE ZIJN, door mensen te accepteren en lief te hebben.
Ik heb hierin GODS ZEGEN zo ervaren. Enerzijds werd ik gezegend door de mensen om me heen, want zij o.a. hebben me bevestigd in de roeping naar Uganda door dit alles uit te spreken, en God heeft m’n negatieve beeld (vanwege persoonlijke ervaringen) van Uganda hersteld en me de Ugandezen weer laten zien door Zijn ogen. Het zijn echt zulke prachtige mensen en ik hou veel van ze! Ik leer veel van ze, geniet ontzettend van de contacten en voel me helemaal thuis! <3
Anderzijds merkte ik dat ik een middel was waardoor God heel erg zegende. Hij liet zichzelf zien door mij en trok mensen dichter naar Hem toe. Heel bijzonder om deze 2 richtingen van zegen zo te ervaren!
Ik las een tijdje geleden een uitspraak: ‘THE PLACE GOD CALLS YOU TO IS THE PLACE WHERE YOUR DEEP GLADNESS AND THE WORLDS DEEP HUNGER MEET’ – Frederick Buechner. (De plaats waar God je roept is de plaats waar jouw diepe blijdschap en de werelds diepe honger elkaar ontmoeten).
Als die blijdschap en honger vertaald kan worden met ‘Gods Vaderhart’, dan denk ik dat ik op de juiste plek ben. <3
—————————–
Personal update Uganda September

– SHARING FROM WHAT I HAVE RECEIVED –

I spent a lot of time with friends / contacts from other trips. It is wonderful to walk with these people and live in relationship. I have shared life with them, answered a lot of “basic” questions, such as ‘is God really a loving Father? Can He forgive these sins? Who is He anyway?’. I felt that I had done a lot of DISCIPLESHIP by just BEING there. By sharing what I have received and still receive daily, namely “GOD’S FATHER HEART”, and the richness and new insights of living in relationship with Him.
Ugandan people also indicated that I am needed in Uganda, that I could be an answer to prayer, they said that I show them the truth and that I am different, open and honest, that God’s love flows through me and that God works powerfully through me by JUST BEING there, by accepting and loving people.
I have really experienced GOD’S BLESSING in this way. On one hand, I was blessed by the people around me, because they, among other things, confirmed me in the calling to Uganda by saying all this, and God restored my negative image of Uganda (because of personal experiences) and showed me the Ugandans again through His eyes. The Ugandans are truly beautiful people and I deeply love them! I learn a lot from them, enjoy the personal contacts very much and I feel completely at home! <3
On the other hand, I noticed that I was a means by which God blessings could flow. He showed Himself through me and drew people closer to Him. Very special to experience these 2 directions of His blessing!
A while ago I read a statement: “THE PLACE GOD CALLS YOU TO IS THE PLACE WHERE YOUR DEEP GLADNESS AND THE WORLDS DEEP HUNGER MEET” – Frederick Buechner.
If that gladness and hunger can be translated with “God’s Father’s Heart,” then I think I’m in the right place. 

Augustus 2019 NIEUWSBRIEF 11 Na een lange periode van stilte op de blog, willen we deze nu weer nieuw leven inblazen! Bij deze even een update van Augustus 2019. Lieve familie, vrienden, gemeenteleden en andere belangstellenden, De zendingstraining op Cornerstone is afgerond, de vakantie is over, ik ben weer hard aan het werk, probeer zoveel mogelijk mensen te zien, ben bezig met settelen in Hardinxveld en ik ben me aan het voorbereiden voor een reis naar Uganda! Dat is mijn leven op dit moment in een notendop (:  Dus, voordat u verder leest wil ik u graag op de hoogte brengen dat ik weer naar Uganda hoop te gaan! Van 2 tot 30 september hoop ik daar te zijn. Verderop in de nieuwsbrief leest u hier meer over. Maar nu eerst; Cornerstone is afgerond. Na 2 jaar daar gewoond en gestudeerd te hebben was het tijd om afscheid te nemen van m’n oh zo geliefde thuis. Een thuis dat werd gevormd door prachtige mensen van over de hele wereld, die allemaal ‘vol vuur waren voor onze Koning met een passie voor het verlorene’. Wat een rijkdom was dat om samen met hen het leven te delen, om dieper te wortelen in God en om te leren hoe we Zijn liefde en redding kunnen delen met anderen wereldwijd. Bij iedereen ging dat proces op een eigen, individuele, unieke manier, en ik vertel u graag weer een stukje van mijn proces! Lieve groet, Amy

Lees verder in de rest van Nieuwsbrief 11 ….. https://mailchi.mp/532e8f6e3624/een-open-einde-toekomst

BLOG VAN ANNA EN HARMKE (vriendinnen)

Wij (Anna en Harmke) zijn een tijdje geleden bij Amy op bezoek geweest bij Cornerstone. En niet
alleen een bezoekje, maar we hebben er zelfs een nachtje gelogeerd! Zo konden we voor even het
leven op Cornerstone ervaren.
Het begon al goed, want tijdens de lunch stond er erwtensoep klaar! Heerlijk Hollands genieten in
een internationale bijbelschool. Amy had ’s middags vrij (uitzonderlijk!) en dus hebben we lekker
genoten van een filmpje met lekkers (chips, chocola, nog meer chocola)!!
’s Avonds was er een interculturele avond, we werden in 2 groepen verdeeld en beide groepen
kregen hun eigen cultuur. En zo veranderde onze groep in een enthousiaste, knuffelende,
zingende, pinkgroetende, whoopwhoop-cultuur. De andere cultuur bleek een afstandelijke cultuur
te zijn, waarin handel een grote rol speelde. Toen beide culturen samen kwamen zorgde dat voor
hilarische taferelen.
De dag erna werden we al vroeg door Amy uit ons bed getrommeld… de groente moest gesneden
worden!! Na een snel ontbijt werd de knoflook, broccoli en nog meer aan stukjes gehakt en de vaat
gedaan.
En toen was het moment aangebroken dat we echt een les mee gingen maken. Van te voren
hadden we ons al verbijsterd over het dikke boek van ’Grudem’ en nu waren we wel nieuwsgierig
geworden naar de lessen! Het werd een interessante ochtend waarin we leerden over Jezus, God
en mens tegelijk, zonder zonde, maar wel bekend met verleiding.
Tijdens de lunch mochten we genieten van een overheerlijke broccolisoep. Dat was het groente
snijden op de vroege ochtend wel waard!
In de middag was er een kinderclub voor zowel de kinderen van Cornerstone als het dorp Beugen.
Amy doet dit met een aantal andere internationale studenten. Voor hun is de Nederlandse taal
natuurlijk niet zo makkelijk, dus ze waren maar wat blij dat wij er bij waren om te vertalen voor de
Nederlandse kinderen. Tijdens de kinderclub mochten we nog verkleed als Petrus en Andreas die
hun vishengels achterlieten om Jezus te volgen. Wat hebben we genoten!
Na een (opnieuw) goed verzorgde avondmaaltijd zat onze tijd bij Cornerstone er alweer op.
Het was heerlijk om Amy weer even te zien, we hebben nu nog meer respect voor haar, want dat
het een pittige studie is, dat is het zeker! Maar zoals Amy het ook al zegt: Een enorme zegen, en
het is genieten om te zien hoe ze hier op haar plek is.

Deze slideshow vereist JavaScript.

BLOG VAN AMY

Afgelopen weken waren niet zo top. Inmiddels is de 7e week van ’thuis zijn’ aangebroken en daarvan is er 1 gepland, namelijk deze week vanwege de herfstvakantie (: En daar ga ik heerlijk van genieten, nu ik vanmorgen ontslagen ben door de dokter! Dat vind ik erg fijn na 6 keer bloedprikken en diverse gesprekjes met 3 verschillende gezichten. Inmiddels zijn ze eruit; het broertje of zusje van het Pfeiffer-virus valt me lastig, wat zorgt voor een kink in de kabel, of beter gezegd; een kink in mijn planning. Wat begon met vage gezondheidsklachten, migraine (hevige hoofdpijn) en een leveronsteking, uit zich nu in veel vermoeidheid en een laag energielevel.

Maar op deze momenten word ik even stil gezet, góed stil gezet want in 6 weken heb je meer dan genoeg tijd voor dingen die met ‘stil zijn’ te maken hebben. Of het makkelijk was? Nou nee. Na een tijd ‘door m’n leven gehold te hebben’ wist ik bijna niet meer hoe het moest. Dat klinkt misschien raar en het was voor mezelf ook wel even schrikken toen ik die conclusie maakte. Maar hoe doe je dat? Stil zijn. Niks doen. Ontspannen. Ik wist serieus even niet meer zo goed hoe ik dat in de praktijk moest brengen. Maar al doende leert men. Met vallen en opstaan. Met frustraties en met grenzen passeren. Met té druk zijn en dat daarna weer flink bezuren. Met ‘waarom’vragen, maar gelukkig ook met antwoorden en logica. Ik heb het ervaren als Verborgen Zegeningen! En waar vind ik uiteindelijk mijn basis? Mijn rust? Mijn stilte? Mijn ontspanning? In God. En dat was goed!

‘Wees stil en weet dat Ik God ben.’ – Psalm 46:20

Helaas heb ik nu 6 weken op de Bijbelschool Cornerstone gemist, maar na de herfstvakantie hoop ik weer terug te gaan. Wel moet ik rekenen op een vermoeide periode tot ongeveer eind december.

Mijn grootste les van afgelopen weken?

~ Een mens stippelt zijn weg uit, de Heer bepaald de richting die hij gaat. ~

Spreuken 16:9

Voor nu zeg ik: Dag dokter! DankU Vader!

Ps. Het Pfeiffer-virus veroorzaakt hevige vermoeidheid en een verminderde weerstand. Het enige medicijn daarvoor is Rust.